بوکا جایی برای منتظر شدن

خوب این هم یکی دیگر از سری رستوران گردی ها من:

بوکا ، رستورانی در خیابان  دارآباد ، یکی از رستوران هایی ست که می توانید غذای ایتالیایی منطبق شده با ذائقه ایرانی را تست کنید. مشکل مشترک تمام این رستوران ها این است که اگر یک ایتالیایی را با خودتان به میهمانی در آنجا ببرید ، تا مدت ها به شما خواهد خندید ، یا در رویتان یا پشت تان.

با این حال برای ایرانی های خارجی شده یا خارجی های جهان سومی ( شامل آسیای جنوب شرقی ) جایی با آبروست.

یک چیزی که در همان ابتدا توجه تان را جلب می کند ، صف عجیب و غریب ماشین های لوکس است که در نیمچه پارکینگ جلوی رستوران منتظر وقت شان هستند. در مجاورت بوکا خانه ای ست که من حسابی دلم برای صاحبان ش می سوزد.

معمولاً اگر ساعت 8.30 به بعد تماس بگیرید ، امکان رزرو را از دست می دهید ، اما فاجعه وقتی ست که بی هوا به آنجا بروید ، ساعت 9 رسیدن معادل نشستن در ساعت 11 است. هیچ کسی توان دو ساعت معطل توی خیابان گشتن را ندارد.جالبی ش این است که هیچ وقت به شما نمی گوید امشب کامل رزرو هستیم. به هر حال، بهترین حالت این است که ناهار را آنجا صرف کنید ، ان هم ساعت دو یا سه به بعد.

یک ابتکار جالب  ،حک کردن اسم بوکا بروی کاغذ های کوستر روی میزی است.

منوی انگلیسی یک دلیل دیگر است که میهمان های خارجی از همه جا بی خبرتان را آنجا ببرید. اگر هم از «خارجی شده ها » ( ایرانی هایی که یکی دو سالی ست از ایران تشریف برده اند ولی ظاهراً دیگر یارای فارسی حرف زدن ندارند) ببرید ، مطمئن باشید برای حفظ کلاس خودشان هم که شده ، از غذای اصل ایتالیایی ش تعریف خواهند کرد.به هر حال ، رستوران بالای شهر است و اسم بسیار هیجان ناک.

از منوی های اشتها آور ، نان سیر و پنیر ش ، تقریبا معادل نان سیر جاهای دیگر است. نان سیر معمولی ش ، همان چیزی ست که در رستوران های ایتالیا هم بهش بر خورد می کنید.ولی ایرانی ، این نوعش را بیشتر دوست دارد.

از میان سالاد ها هم ، سالاد مخصوص بوکا ، یک سالاد سالم و گیاهی ست ، که ترکیب طعم دهنده های عالی انتخاب کرده است.

منوی بوکا ، شامل طیفی از ساندویچ ها و پیتزا ها و همین طور پاستا هست.

پومودورو ، یک پاستای تمام عیار است. پر ملاط و چرب ، با انواع ادویه پخته شده و برویش یک لایه کراسته پنیر قرار گرفته ، فقط وقت خوردن مواظب باشید ،پنیر حرارت را نگه می دارد و به شدت داغ است.

ساندویچ ها عالی و با سلیقه پخت می شوند و اصلاً شبیه مزخرفاتی که در فست فود ها می دهند نیست. حتی می شود گفت که یک چیزی شبیه به همبرگر های آمریکایی ست ( نه از نوع زنجیره ای ش)

از غذا های دیگرش ، می توان از پیتزا ها ، مدیترانه و همین طور از میان پاستا ها ، پاستای ساده اش را پیشنهاد داد.

در کل ، به جز شیوه عجیب و نسبتاً توهین آمیز نشستن ، سرویس دهی در سطح مطلوبی قرار دارد. می شود مطمئن بود که برای هر غذا وقت صرف می شود. خدمه مرتب دور میز های نسبتاً کم تعداد می گردند و میز های کم مساحت را از ظرف های خالی ، بعد از کسب اجازه خالی می کنند. با وجود شلوغی همیشگی ، برخورد خدمه خوب است.

شما هم به این رستوران رفته اید؟ نظرتان؟