فشردگی تاریخی

از ماه پیش که تونس انقلابی را به چشم دید تا به امروز ،‌زمانی طولانی سپری نشده ولی برداشت من از میانگین نوشته ها و مطالبی که در وب فارسی می خوانم این ست که دوباره در بازه زمانی کوتاه، حجم زیادی از اتفاقات فشرده می شوند. رهبرانی که تقریبا یک سالی است در انعفال نزدیک به مطلق قرار دارند ، به نوعی «فراخوان» می دهند ، بسیاری از کسانی که اعتراضات خیابانی سال گذشته را تجربه کرده بودند و یا حتی طعم زندان و شکنجه هم چشیده اند، پنهان و پیدا می نویسند که این بار خیابان را به دیگری واگذار نکنیم،و حتی رفتار حکومت کودتایی هم که در ماه های اخیر در حالتی تهاجمی بوده، به دنبال توجیه وقایع تونس و مصر افتاده است.

چه زود در کمتر از یک ماه، صداهای رسا برای تغییر قانون اساسی جای اجرای بی تنازل قانون اساسی را می گیرد. چه زود براندازی ننگ نیست و استراتژی ست.